In zijn boek "The Big Short" bespreekt Michael Lewis de lessen die zijn geleerd uit de financiële crisis, met name met betrekking tot kredietpraktijken. Hij benadrukt een fundamentele afhaalmaaltijden die duidelijk had moeten zijn: vermijd het verstrekken van leningen aan personen die de middelen missen om ze terug te betalen. De realiteit van de markt onthulde echter een complexere strategie. Financiële instellingen kozen ervoor om leningen te blijven uitbreiden tot risicovolle leners, maar in plaats van deze schulden vast te houden, hebben ze ze verkocht.

Deze aanpak omvatte het aflokken van leningen aan de vastrentende divisies van grote Wall Street -banken. Deze banken zouden vervolgens de leningen bundelen aan obligatieproducten die aan beleggers op de markt werden gebracht. Met deze methode konden kredietverstrekkers de gevolgen van slechte leningen ontwijken door het risico elders te verplaatsen en uiteindelijk bij te dragen aan de financiële onrust van het tijdperk. Het onderzoek van Lewis onthult hoe een misleidend begrip van risico en winst het kredietlandschap doordrong.