Het probleem met dit land ... is dat we volkomen omringd zijn door drukke body's die proberen te voorkomen dat we dingen doen. Of ons vertellen wat we moeten doen ... Big Brother, met zijn alomtegenwoordige gesloten circuit-camera's die nu in de gaten werden gehouden, leek het, elke vierkante centimeter van openbare ruimte-en zijn neerbuigende verwikkelingen en waarschuwingen, was overal ... in zijn mening, Het was aan de persoon om een klifrand te benaderen; Het was niet het bedrijf van de overheid.
(The trouble with this country...is that we are utterly surrounded by busybodies trying to stop us doing things. Or telling us what to do...Big Brother, with his ubiquitous closed-circuit cameras-which now monitored, it seemed, every square inch of public space-and his condescending imprecations and warnings, was everywhere...In his view, it was up to the individual whether or not to approach a cliff edge; it was not the Government's business.)
In "Bertie Plays the Blues" van Alexander McCall Smith, illustreert de auteur een diepgaande bezorgdheid over de doordringende inbraak van autoriteit in het dagelijks leven. De hoofdrolspeler drukt frustratie uit over omringd door degenen die proberen acties en beslissingen te beheersen, en benadrukt de strijd tegen een samenleving vol met aanmatigende invloed. Dit bevat een bredere kritiek op hedendaags bestuur, wat suggereert dat individuen de autonomie moeten hebben om hun eigen keuzes te maken zonder constant toezicht of bemoeienis met de staat.
De beelden van Big Brother vertegenwoordigen moderne surveillancecultuur, waarbij elke beweging wordt gemonitord, waardoor een gevoel van onderdrukking ontstaat. De hoofdrolspeler betoogt dat persoonlijke verantwoordelijkheid individuen in staat zou moeten stellen beslissingen te nemen, zelfs als ze risico's dragen. In plaats van een beschermende aanwezigheid, wordt de rol van de overheid in twijfel getrokken, waarvoor pleiten voor een terugkeer naar persoonlijke vrijheid en keuze, zelfs in het licht van potentieel gevaar. Dit perspectief dringt aan op een heroverweging van hoeveel controle geschikt is in de zoektocht naar veiligheid en conformiteit.