In "A Distant View of Everything" door Alexander McCall Smith, reflecteert een personage op een aangrijpend gedicht dat herinneringen vergelijkt met uien. Deze analogie suggereert dat, net als uien, herinneringen sterke emoties kunnen oproepen en tot tranen kunnen leiden, waarbij de bitterzoete aard van herinneringen wordt benadrukt.

Het idee dat herinneringen diepe gevoelens kunnen uitlokken, is belangrijk, omdat het ons eraan herinnert dat het verleden in onze identiteit is verweven. Dit verband tussen zintuiglijke ervaringen en emotionele reacties benadrukt de complexiteit van hoe we onze herinneringen verwerken.