In het boek "Old Man's War" van John Scalzi ontstaat een aangrijpende discussie over de diepe emotionele impact van het verliezen van een geliefde. Het personage dat Jane vraagt ​​naar de ervaring van verdriet, en benadrukt hoe verlies al het consumeren kan aanvoelen. Het antwoord benadrukt dat wanneer je iemand verliest, het lijkt op het verliezen van een deel van jezelf, waardoor een diepgaand gevoel van leegte wordt gecreëerd. De metafoor suggereert dat hoewel je lichaam blijft functioneren, je geest gevangen voelt in de nasleep van dat verlies.

Het gepresenteerde idee brengt over dat rouwen niet alleen een onmiddellijke reactie is, maar een voortdurende reis waarbij het hart en de geest worstelen om de afwezigheid van een geliefde te verzoenen. Het lichaam en de emoties worden gezien als twee afzonderlijke entiteiten, waar men achterblijft bij het verwerken van de realiteit van het leven zonder die persoon. Dit portret bevat de pijnlijke leegte achtergelaten, resoneert met iedereen die soortgelijke verdriet heeft ervaren, waardoor de essentie van liefde en verlies effectief wordt vastgelegd.