Epictetus benadrukt de onbeduidendheid van onze fysieke aanwezigheid in het grote schema van het universum, terwijl de superioriteit van de menselijke rede wordt benadrukt. Hij stelt voor dat, ondanks de kleine ruimte die onze lichamen innemen, de kracht van de rede ons in staat stelt gelijk te staan ​​aan goddelijke wezens. Dit perspectief nodigt ons uit om ons te concentreren op onze intellectuele en morele capaciteiten in plaats van zich bezig te houden met ons fysieke bestaan.

Door onze redeneermogelijkheden te waarderen en te koesteren, kunnen we onszelf afstemmen op de hogere aspecten van het bestaan. Epictetus moedigt ons aan om te erkennen dat ware waarde niet in onze fysieke status ligt, maar in de kracht van onze geest en de diepte van ons begrip. Deze benadering stimuleert persoonlijke groei en een gevoel van gelijkheid met het goddelijke, en dringt er bij ons op aan te investeren in onze intellectuele en ethische ontwikkeling.