Kiedy szejk zapytał pytającego muridów: widzimy cię w twoim zdaniu, w rękach zdrowia i dobrego samopoczucia, uwielbiasz jeść i pić, a nie jak ascetyczni starsi? Szejk powiedział głosem, który wszyscy słyszeli: jesteśmy ludźmi, którzy pracują, aby się poddać i nie błagać.
(Once the sheikh asked a questioner of the murids: We see you in your view, in the hands of health and wellness, you love eating and drinking, and not like the ascetic elders? The sheikh said with a voice that everyone heard: We are people who work to give up and do not beg.)
W dyskursie na temat wyboru stylu życia szejk zwrócił się do pytającego od swoich wyznawców w sprawie ich pozornej preferencji pobłażania w jedzeniu i picie, kontrastując z stylem życia ascetycznych starszych, którzy wyrzekają się takich przyjemności. Obserwacja Szejka podkreśla postrzeganą różnicę wartości i priorytetów wśród uczestników.
Odpowiadając na zapytanie, szejk podkreślił zasadę samowystarczalności, twierdząc, że jego wyznawcy dążą do kultywowania poczucia oderwania się od światowych przyjemności, jednocześnie koncentrując się na produktywnym wkładie w społeczeństwo. Ta wymiana odzwierciedla głębszy dialog filozoficzny na temat równowagi między przyjemnością życia a ideałami ascetyzmu.