W narracji Naguib Mahfouza jesteśmy świadkami postaci poruszającej się po złożoności wiary i pożądania. Angażując się w praktyki religijne, utrzymuje podwójne życie, w którym uczestniczy także w rytuałach społecznych związanych z romansem, takimi jak gra panny młodej i pana młodego. To zestawienie podkreśla wewnętrzne konflikty, przed którymi stoi, równoważąc religijne oddanie z ludzkimi instynktami.
Tymczasem jego matka pozostaje nieświadoma swoich sprzeczności, znajdując pocieszenie w swojej pozornej religijności. Ta dynamiczna podkreśla temat percepcji, w którym zewnętrzny wyraz wiary może maskować głębsze, bardziej absurdalne rzeczywistości. Zapytania Sadiqa Safwana dodatkowo pogłębiają badanie tych tematów, kwestionując autentyczność i implikacje doświadczeń postaci.