Byłem i wciąż uważam, że mówię o tym jako młodą kobietę, która nie jest nudna. A jak to doprowadziło mnie do okrążenia jego dużego domu, więc mogę na niego spojrzeć, ale bezskutecznie. I jak bardzo stałem przed jego ogromnymi drzwiami, Arno, do złożonego zmumifikowanego krokodyla i jak bardzo siedziałem na pustyni Mokattamu niedaleko jego wielkiej sura, więc widzę tylko głowy jagód, plotek i palm, które są zatwardzone w domu, i zamknięte okna, które nie rozwijają żadnych śladów życia. Czy nie jest smutne, że mamy dziadka takiego dziadka, nie widząc go ani nie widywanie? Czy nie jest dziwne, że znikał w tym zamkniętym dużym domu i żyć w ziemi?!
(And I was and still find talking about it as a young woman who is not boring. And how much that led me to circumambulate his big house, so I can win a look at him, but to no avail. And how much I stood in front of his huge door, Arno, to the composite mummified crocodile, and how much I sat in the desert of Mokattam not far from its great surah, so I only see the heads of berries, gossip and palm trees that are shrouded in the house, and closed windows that do not develop any trace of life. Is it not sad that we have a grandfather such a grandfather without seeing it or seeing us? Is it not strange for him to disappear in this closed big house and to live in the dirt?!)
Mówca zastanawia się nad samotnością i tęsknotą doświadczoną podczas próby zobaczenia nieuchwytnego mężczyzny, często okrążenia jego dużego domu w nadziei na połączenie. To pościg prowadzi do poczucia desperacji, gdy przypomina sobie stojąc przed imponującymi drzwiami ozdobionymi zmumifikowanym krokodylem i siedzącym na pobliskiej pustyni, otoczonej martwą scenerią. Zamknięte okna i brak życia tworzą atmosferę smutku i tęsknoty.
Jej myśli zwracają się na pomysł posiadania dziadka, który pozostaje niewidoczny i nieosiągalny, żyjący w...