Praca Naguib Mahfouza, „Dzieci z naszego sąsiedztwa”, podkreśla ideę, że prawdziwa władza nie powinna pochodzić z bogactwa lub ignorancji, ale raczej z zdolności rozumienia i zwiększania życia mniej szczęściarzy. Sugeruje to, że osoby na stanowiskach władzy często pomijają walki słabych, co może prowadzić do fałszywego poczucia wyższości. Ten brak świadomości zmniejsza wartość ich siły i zasobów.

Cytat podkreśla transformacyjną lekcję, która może powstać, gdy potężna konfrontacja rzeczywistości, przed którą stoi wrażliwych. Rozpoznając szczęście i godność tych, których zazwyczaj mogą lekceważyć, potężni mogą zyskać głębsze zrozumienie własnych braków charakteru i współczucia. Ostatecznie ilustruje potencjał wzrostu i oświecenia, który wynika z empatii i prawdziwego związku z innymi.