Nie jest dalekie od tego, że wszystko ma własną wartość .. i nie jest daleko, że nie ma on wartości drań ... milion ludzi, którzy w tym momencie wymawiają oddech ... jednocześnie głos dziecka płacze nad jego utratą ... lub głosu, który przenosi noc, a wszechświat jest niepokojący.
(It is not far from that everything has self -value..and it is also not far that he does not have the value of the bastard..The one million people who pronounce their breath at this moment .. At the same time, the voice of a child is crying over the loss of him .. or the voice of a lover that transmits the night and the universe is troubled His heart ... laugh or cry ??)
Cytat odzwierciedla wewnętrzną wartość każdej osoby, co sugeruje, że każda osoba ma własną wartość, której nie można zmniejszyć, niezależnie od ich okoliczności. Wskazuje także uniwersalne doświadczenie bólu i straty, ilustrując, że chociaż niektórzy mogą się rozwijać, inni pozostają w udręce, pokazując dualność ludzkiej egzystencji.
„Sugar Street” Naguib Mahfouz oddaje jednoczesne radości i smutki doświadczane przez ludzi. Zdjęcia dziecka płaczącego i niespokojne serce kochanka obejmują złożoność życia, w którym śmiech i łzy współistnieją, podkreślając naszą wspólną ludzkość i emocjonalny gobelin, który łączy nas wszystkich.