Cytat podkreśla fundamentalne przekonanie o roli czytania w społeczeństwie, szczególnie w Egipcie. Sugeruje to, że pomimo dostępności i przystępności cenowej, prawdziwy postęp w kulturze czytania nastąpi tylko wtedy, gdy lud uznaje jego znaczenie. Podkreśla to sposób myślenia, który priorytetowo traktuje czytanie jako niezbędny element wzrostu osobistego i społecznego.
Naguib Mahfouz w swojej powieści „Sugar Street” zapewnia przejmujący wgląd w bariery ograniczające literackie uznanie. Pomysł, że czytanie nie jest postrzegane jako konieczność, odzwierciedla szersze wyzwania kulturowe i społeczne. Aby nastąpiła zmiana, musi nastąpić zmiana stosunku do czytania, wspierając środowisko, w którym literatura jest ceniona i realizowana za jej transformacyjną władzę.