Cytat z „Children of Our Neighborhood” Naguib Mahfouza odzwierciedla głęboki związek między historią osobistą a obecnym stanem bytu. Sugeruje to, że gdyby ktoś zignorować swoją przeszłość, mogliby znaleźć radość w teraźniejszości. Jednak ta radość jest przyćmiona przez ciągłe poleganie na przeszłości, co wskazuje, że uznanie historii jest niezbędne w kształtowaniu obecnych doświadczeń.

Oświadczenie podkreśla również dualność ludzkiego doświadczenia, przedstawiając, jak chwała i cierpienie są powiązane z przeszłością. Pomysł sugeruje, że zrozumienie i uznanie przeszłości ma kluczowe znaczenie dla znaczącego istnienia, którego nie można oddzielić od dziedzictwa pochodzenia i wspomnień.