Albert Einstein napisał: „Ludzka istota jest częścią całości, zwanej przez nas„ wszechświatem ”, częścią ograniczoną w czasie i przestrzeni. Doświadcza siebie, swoich myśli i uczuć jako czegoś oddzielonego od reszty, rodzajem optycznego złudzenia jego świadomości. To złudzenie jest dla nas rodzajem więzienia, ograniczające nas do naszych osobistych pragnień i przywiązania dla kilku najbliższych osób. Naszym zadaniem musi być uwolnienie się od tego więzienia poprzez poszerzenie naszego kręgu współczucia, aby przyjąć wszystkie żywe stworzenia i całą naturę w jego pięknie. Najwyraźniej
(Albert Einstein wrote, 'A human being is a part of the whole, called by us "Universe", a part limited in time and space. He experiences himself, his thoughts and feelings as something separated from the rest, a kind of optical delusion of his consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest to us. Our task must be to free ourselves from this prison by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty.' Apparently)
Perspektywa
Alberta Einsteina podkreśla wzajemne powiązania ludzi z wszechświatem. Sugeruje, aby jednostki postrzegają się jako odrębne byty, które tworzą fałszywe poczucie izolacji. To postrzeganie, porównane do „złudzenia optycznego”, ogranicza nas do naszych osobistych pragnień i relacji, ograniczając nasze zrozumienie większej całości, w której istniejemy.
Einstein zachęca do zmiany perspektywy, wzywając nas do uwolnienia się od tych narzuconych ograniczeń. Rozszerzając nasze współczucie o wszystkie żywe istoty i doceniając piękno natury, możemy przekroczyć naszą izolację. Ta szersza świadomość sprzyja głębszym połączeniu z wszechświatem i promuje poczucie jedności wśród wszystkich form życia.