W powieści Sebastiana Faulsa „Where My Heart Użyło”, autor zastanawia się nad rolą szansy w wyborach zawodowych. Wyraża poczucie niepokoju o tym, jak nieprzewidywalny i przypadkowy wydaje się ten proces, sugerując, że wiele osób może znaleźć swoje ścieżki przez zwykłe szczęście, a nie staranne planowanie lub głęboka introspekcja.

Ta kontemplacja losowości podkreśla szerszy temat na temat kierunku życia i spełnienia. Rodzi pytań o to, czy jednostki naprawdę kontrolują swoje przeznaczenie, czy też czynniki zewnętrzne głównie dyktują ich wybory. Cytat oddaje przejmującą realizację niepewności, która często towarzyszy znaczącym decyzjom życiowym.