Lepiej zatopić się w bezgranicznych głębinach niż unosić się na wulgarnych ławicach; I daj mi, bogów, całkowity wrak, jeśli to robię.
(Better to sink in boundless deeps, than float on vulgar shoals; and give me, ye Gods, an utter wreck, if wreck I do.)
W „Mardi i podróży tam” Hermana Melville'a ”cytat odzwierciedla głębokie pragnienie autentyczności i głębokości życia. Mówca wyraża preferencję dla doświadczenia głębokości egzystencji, nawet jeśli prowadzi to do ruiny, nad płytką egzystencją naznaczoną przeciętnością lub powszechnością. Ten sentyment podkreśla tęsknotę za znaczącymi doświadczeniami, bez względu na ryzyko.
Pojęcie wyboru całkowitej porażki nad przyziemnym życiem sugeruje silną wycenę pasji i intensywności. Mówi o walce ludzkiego ducha z zgodnością, opowiadając się za odważnymi dążeniami, które rezonują z własną esencją. Ostatecznie Melville oddaje złożoność ambicji, a także akceptację potencjalnego upadku w poszukiwaniu istotnego życia.
