Ale jeśli nie wiem nawet o ogonie tego wieloryba, jak rozumieją jego głowę? znacznie więcej, jak rozumie tę twarz, kiedy twarz nie ma? Spójrz na moje części pleców, mój ogon, wydaje się, że mówił, ale moja twarz nie będzie widoczna. Ale nie mogę całkowicie zrozumieć jego części; I wskazuj, co będzie o swojej twarzy, mówię ponownie, że nie ma twarzy.
(But if I know not even the tail of this whale, how understand his head? much more, how comprehend this face, when face he has none? Thou shalt see my back parts, my tail, he seems to say, but my face shall not be seen. But I cannot completely make out his back parts; and hint what he will about his face, I say again he has no face.)
W fragmencie „Moby-Dicka” narrator zmaga się z głęboką tajemnicą wieloryba, wyrażając poczucie nieudolności w zrozumieniu jego istoty. Nieuchwytna natura wieloryba symbolizuje głębsze pytania egzystencjalne, podkreślając walkę o chwytanie czegoś tak ogromnego i zagadkowego. Zdjęcia poznania tylko ogona, ale nie głowy odzwierciedlają ograniczenia percepcji i zrozumienia w obliczu znaczących prawd.
Ta kontemplacja rozciąga się na ideę, że nawet dostrzeganie pleców wieloryba jest niewystarczające. Narrator podkreśla, że pomimo próby rozszyfrowania cech wieloryba, uważa jego twarz ukrytą, wzmacniając ideę, że niektóre aspekty istnienia pozostają poza ludzkim zrozumieniem. Ten fragment służy zilustrowaniu złożoności natury i egzystencjalnych ograniczeń, przed którymi stoimy, próbując w pełni poznać i interpretować otaczający nas świat.
