Podróż wydaje się być dość długa. Wygląda na to, że młody człowiek pokonał pociąg Auguste Compte, który przeszedł przez stacji teologii, której motto brzmiało: „Tak! Uwierz i nie badaj, aby zatrzymać się i szturchać teraz w królestwie metafizyki, których motto brzmi:„ Nie! ”, A w oddali realizm można dostrzec, w frontu, które jest napisane:„ Otwórz oczy i śmiesz! ”.
(The journey seems to be quite long. The young man seems to have boarded Auguste Compte's train, to have passed through the theology station, whose motto was: "Yes! Believe and do not research to stop and poke around now in the realms of metaphysics whose motto is: "No!", and in the distance realism can be glimpsed, on the frontispiece of which is written: "Open your eyes and dare!".)
Młody podróżnik w „Pałacu pożądania” Naguib Mahfouz wydaje się być w znaczącej i przedłużającej się podróży. Wystąpił do metaforycznego pociągu, reprezentowanego przez filozoficzne idee Augede Comte, w których każda stacja odzwierciedla różne ideologie. Początkowo zatrzymuje się na stacji teologii, która promuje ślepą wiarę pozbawioną dochodzenia lub krytycznego myślenia, wzmacniając ideę akceptacji bez dochodzenia.
Kontynuując swoją podróż, przechodzi do królestwa metafizyki, która zachęca do sceptycyzmu i kwestionowania ustalonych przekonań, zamiast tego opowiada się na głębsze badanie istnienia. Ostatecznie zbliża się do realizmu, przywołanego przez wezwanie do otwarcia oczu i przyjęcia rzeczywistości. Ta podróż podkreśla konflikt między systemami przekonań a dążeniem do prawdy, ilustrując walkę między wiarą, przesłuchaniem i akceptacją rzeczywistości.