Młody podróżnik w „Pałacu pożądania” Naguib Mahfouz wydaje się być w znaczącej i przedłużającej się podróży. Wystąpił do metaforycznego pociągu, reprezentowanego przez filozoficzne idee Augede Comte, w których każda stacja odzwierciedla różne ideologie. Początkowo zatrzymuje się na stacji teologii, która promuje ślepą wiarę pozbawioną dochodzenia lub krytycznego myślenia, wzmacniając ideę akceptacji bez dochodzenia.

Kontynuując swoją podróż, przechodzi do królestwa metafizyki, która zachęca do sceptycyzmu i kwestionowania ustalonych przekonań, zamiast tego opowiada się na głębsze badanie istnienia. Ostatecznie zbliża się do realizmu, przywołanego przez wezwanie do otwarcia oczu i przyjęcia rzeczywistości. Ta podróż podkreśla konflikt między systemami przekonań a dążeniem do prawdy, ilustrując walkę między wiarą, przesłuchaniem i akceptacją rzeczywistości.