W swojej pracy Kingsolver omawia, w jaki sposób kolonializm wpłynął na dążenie do wiedzy naukowej, ujawniając destrukcyjne tendencje kolonizacji. Podkreśla sposoby, w jakie moce kolonialne wykorzystały zarówno ludzi, jak i zasoby naturalne, podważając rdzenne systemy i praktyki wiedzy. To spiekanie spowodowało spłaszczenie różnorodnych perspektyw w społeczności naukowej, co doprowadziło do wypaczenia świata.

Ponadto Kingsolver wskazuje na ciągłe skutki tej historycznej niesprawiedliwości, podkreślając, że wiele postępów naukowych opiera się na podstawach wyzysku. Ta dziedzictwo komplikuje współczesne wysiłki naukowe i podkreśla potrzebę bardziej sprawiedliwego podejścia, które ceni i uwzględnia wkład wielu kultur i społeczności w dialogu naukowym.