Emma była szczęśliwa. Uświadomiła sobie, że szczęście jest czymś, co wynika z hojnego traktowania innych, i że dopóki nie nawiązuje tego połączenia, szczęście może okazać się nieuchwytne.
(Emma was happy. She realized that happiness is something that springs from the generous treatment of others, and that until one makes that connection, happiness may prove elusive.)
W narracji „Emmy” Aleksandra McCalla Smitha Emma odkrywa głębsze zrozumienie szczęścia. Uświadomienie sobie, że prawdziwe szczęście wynika z tego, jak traktujemy innych z życzliwością i hojnością. To połączenie wskazuje na ideę, że osobiste spełnienie jest powiązane z naszymi relacjami i działaniami wobec otaczających nas osób.
Ten wgląd podkreśla, że szczęście jest nie tylko osobistym pościgiem, ale raczej wynikami pozytywnego kontaktu z innymi. Dopóki ktoś nie rozpozna tego związku, poczucie szczęścia może...