W książce Henri Charrière „Papillon” autor zastanawia się nad wyzwaniami samotności, wyrażając, że jeszcze trudniej było znosić niż wcześniej. Wskazuje to na głębokie poczucie walki z izolacją i emocjonalną wagą, jaką nosi. Eksploracja samotności przez Charrière podkreśla, w jaki sposób może się z czasem nasilać, wpływając na stan psychiczny i perspektywę.

Ponadto cytat sugeruje, że myśli Charrière mogą przemierzać się między przeszłością a teraźniejszością, prawie bez potrzeby świadomego wysiłku. To ilustruje głęboki związek z jego wspomnieniami i doświadczeniami, co wskazuje, jak stale wpływają na jego obecny stan umysłu. Taki wewnętrzny dialog maluje żywy obraz złożoności ludzkich emocji i wpływu samotności na psychikę.