Warto było zrobić to zerwanie dla ludzi, z którymi zetknąłem się dzięki niemu. Chociaż to się nie powiodło, moja ucieczka okazała się zwycięstwem dzięki temu, że wzbogaciłam moje serce przyjaźnią tych wspaniałych ludzi. Nie, nie było mi przykro. Zrobiłem to.
(It was worth having made this break for the people, the human beings it had brought me into contact with. Although it had failed, my escape had been a victory, merely by having enriched my heart with the friendship of these wonderful people. No, I was not sorry. I had done it.)
W książce „Papillon” Henriego Charrière’a narrator zastanawia się nad przeszłą próbą ucieczki z więzienia. Mimo niepowodzenia ucieczki podkreśla bezcenne relacje, jakie nawiązał z ludźmi, których spotkał podczas tej podróży. Te połączenia wzbogaciły jego życie i przyniosły mu radość, podkreślając znaczenie więzi międzyludzkich w trudnych okolicznościach.
Charrière wyraża poczucie spełnienia, stwierdzając, że było warto to doświadczenie nie ze względu na sukces, ale ze względu na zdobyte przyjaźnie. Jego uczucia wyrażają głębokie uznanie dla ludzkiego ducha i jego zdolności do wytrwałości, co sugeruje, że nawet w przypadku porażki może nastąpić rozwój osobisty i znaczące więzi, które uwiarygodniają wysiłki.