W „Papillon” Henriego Charrière’a bohater doświadcza głębokiego cierpienia i trudności, czując się uwięziony w swoich okolicznościach. Jego odporność zostaje wystawiona na próbę, gdy musi stawić czoła brutalnej rzeczywistości uwięzienia i walki o wolność. Narracja oddaje jego zamęt emocjonalny i odzwierciedla ból, jakiego doświadcza, kurczowo trzymając się nadziei na wyzwolenie.

Kluczowy moment w książce ma miejsce, gdy ktoś oferuje mu pocieszenie, sugerując, że pomimo cierpienia będzie go wspierać w jego dążeniu do wolności. Ta obietnica towarzystwa i solidarności pośród rozpaczy stanowi punkt zwrotny, zaszczepiając odnowione poczucie nadziei i determinacji w podróży bohatera.