Siedział tam z dziesięcioma okularami wyruszonymi przed nim i spanikował, gdy spróbował pierwszego. Myślał, że wino jest portugalscy i było w punkcie określenia argumentów na poparcie tego poglądu, gdy przyszło mu do głowy, że może to być Argentyńczycy. Odtąd jego postępy przez egzamin spadły w dół. Zamiast używać małej spittoon, którą każdy kandydat miał na biurku, William spuścił pierwszy szklany sucho. Druga próbka, Côtes du Rhône, nie miał trudności z identyfikacją. Zachęcany tym sukcesem ponownie przełknął całe szkło, a zanim dotarł do szóstej próbki, był pijany.
(He had sat there with ten glasses set out in front of him, and panicked when he tasted the first. He thought that the wine was Portuguese, and was on the point of setting out the arguments to support this view when it had occurred to him that it might be Argentinian. From then on, his progress through the examination had gone downhill. Instead of using the small spittoon that each candidate had on his desk, William had drained the first glass dry. The second sample, a Côtes du Rhône, he found no difficulty in identifying. Encouraged by this success, he again swallowed the entire glass, and by the time he reached the sixth sample he was drunk.)
William był przytłoczony podczas swojego badania w kolorze wina, w obliczu dziesięciu szklanek, które wywołały panikę po swoim pierwszym łyku. Początkowo wierzył, że wino jest portugalskie i przygotowane do kłótni o swój punkt, tylko po to, by sama gganie i rozważyć, że może to być Argentyńczycy. Ta niepewność oznaczała początek jego spadku procesu degustacji. Zamiast pluć winem, postanowił je wypić, co szybko doprowadziło do zatrucia.
Jego druga próbka, Côtes du Rhône, była łatwo rozpoznawalna, zwiększając jego pewność siebie. Jednak wzór konsumpcji pełnego szkła kontynuował, a do szóstej próbki William był wyraźnie pijany. To upływ wpłynął na jego zdolność do dokładnej identyfikacji win, a sytuacja wymknęła się spod kontroli, dzięki czemu doświadczenie degustacyjne są coraz trudniejsze.