W William S. Burroughs ”i hipopotowie gotowały się w ich czołgach,„ poczucie izolacji przenika narrację, gdy bohater zmaga się z poczuciem zdrowia psychicznego w szalonym świecie. Ta percepcja sprzyja głębokiej walce emocjonalnej, ponieważ postać czuje się głęboko samotna, niezdolna do połączenia się z otaczającymi nimi osobami. Poczucie bycia jedynym racjonalnym jednostką wzmacnia poczucie depresji i strachu, pozbawiając poczucie wyższości.

Ten cytat zawiera nawiedzającą samotność, która może towarzyszyć chwilom jasności wśród chaosu. Zamiast podnieść ducha postaci, ta izolacja rodzi niepokój i rozpacz, podkreślając wyzwania życia w świecie, w którym nieobecne są znaczące powiązania. Burroughs silnie ilustruje, w jaki sposób takie odłączenie może prowadzić do głębokiego kryzysu egzystencjalnego.