Dziś wieczorem zacząłem czytać głupią, gównianą książkę Kerouaca, i dałbym piłkę, aby obudzić się jutro na pustym grzbiecie z stadem Beatniks, który pasuje się w polanowaniu około 200 jardów pod domem. A potem przysiadać z wielkim wyżu demograficznego i poczuć go na ramieniu z zapachem smaru i proszku, a później odrobiną krwi.
(I have tonight begun reading a stupid, shitty book by Kerouac called , and I would give a ball to wake up tomorrow on some empty ridge with a herd of beatniks grazing in the clearing about 200 yards below the house. And then to squat with the big boomer and feel it on my shoulder with the smell of grease and powder and, later, a little blood.)
W swojej pracy „Proud Highway: Saga desperackiego południowego dżentelmena”, Hunter S. Thompson wyraża cyniczny pogląd na literaturę, szczególnie książkę Kerouaca, którą nazywa „głupimi” i „gównianym”. Ten sentyment odzwierciedla szerszą krytykę norm społecznych i establishmentu literackiego, ujawniając jego zbuntowanego ducha i pogardę dla konwencjonalnych narracji. Jednocześnie pragnienie Thompsona ucieczki do idyllicznego otoczenia z „Beatniks” wskazuje na tęsknotę za autentycznością i wolnością, kontrastując z ograniczeniami jego obecnej rzeczywistości.
Ten fragment ilustruje złożony związek Thompsona z pokoleniem rytm i literackimi postaciami jego czasów. Jego tęsknota za połączeniem ze społecznością osób swobodnych symbolizuje poszukiwanie znaczenia wykraczającego poza banalność współczesnego życia. Obrazy polowania - od poczucia pistoletu na jego ramieniu po trzewny zapach tłuszczu i krwi - potwierdzają pierwotne połączenie z naturą i egzystencją, jednocześnie wskazując na bazowy chaos, który obejmuje. Ogólnie rzecz biorąc, ten fragment oddaje niespokojny duch Thompsona i jego dążenie do bardziej prawdziwego doświadczenia w rozczarowaniu literackim.