Myślę, że granica pomiędzy telewizją a serialem zaczęła się zacierać kilka lat temu. Standardy zaczęły być takie same, czyli pomysł musiał być bardzo głośny. Przedstawienie nie musiało być głośne; pomysł musiał być głośny. Trzeba było przebić się przez bałagan.
(I think that the line between television and features started to blur a couple years ago. The standards started to become the same, which is that the idea had to be very loud. The show didn't have to be loud; the idea had to be loud. It had to cut through the clutter.)
Cytat ten podkreśla ewoluujący krajobraz mediów rozrywkowych, w których intensywność i oryginalność opowiadania historii stały się kluczowe dla przyciągnięcia odbiorców. Nacisk na „głośną” ideę sugeruje, że na zatłoczonym rynku treść musi się wyraźnie i mocno wyróżniać. Odzwierciedla zwrot w kierunku innowacji i skupienie się na atrakcyjnych koncepcjach, niezależnie od tradycyjnych formatów i skali produkcji. Zasadniczo zacierają się granice między różnymi formami mediów, zmuszając twórców do myślenia na większą skalę i odważniejszego, aby wywrzeć wpływ.
