Napisałem „Paava Kadhaigal” w ten sam sposób, w jaki napisałem swoje filmy fabularne „Irudhi Suttru” czy „Soorarai Pottru”. W tym filmie byłem raczej szczery, bo można sobie pozwolić na bycie prawdziwym i ujdzie to na sucho.
(I wrote 'Paava Kadhaigal' the same way I wrote my feature films 'Irudhi Sutru' or 'Soorarai Potru.' I was more honest in this film rather, because you can afford to be real and get away with it.)
Cytat ten podkreśla przywiązanie artysty do autentyczności i szczerości w opowiadaniu historii. Porównując różne prace, podkreśla, że prawdziwa ekspresja artystyczna opiera się na szczerości, nawet jeśli porusza tematy poważne i złożone. Chęć bycia autentycznym może głębiej oddziaływać na odbiorców i dodawać głębi narracji, potwierdzając, że wrażliwość często wzmacnia dzieła twórcze. Zachęca twórców do szczerości w swoim rzemiośle, ufając, że autentyczność ostatecznie zwycięży nad powierzchownością.
