W swoim przedstawieniu życia miejskiego John Dos Passos uchwycił istotę nawiedzającego pejzażu miejskiego poprzez metaforę ducha. To widmo reprezentuje resztki przeszłości, utrzymujące się w cieniu centrum Nowego Jorku. Zdjęcia małego, pokręconego ducha w czarnym płaszczu wywołuje poczucie niepokoju, odzwierciedlające szorstkie, historyczne warstwy tętniących życiem ulic, które opowiadają historie o rozpaczy i odporności.
Duch symbolizuje wspomnienia i doświadczenia, które kształtują tożsamość miasta, przypominając nam mieszkańców, którzy przybyli i odeszli. Gdy przeskakuje wzdłuż brudnych ulic, pokazuje kontrast między żywotnością życia a uroczystością historii, ilustrując, w jaki sposób środowisko miejskie jest przeplatane z osobistymi i zbiorowymi narracjami, które trwają w czasie.