Jeśli jakikolwiek mężczyzna ma Ghostbourne, ma maleńkie skręcone duchy w czarnym płaszczu, skakającym wzdłuż brudnej starej cegły i brązowej ulic, które wciąż pozostały w centrum Nowego Jorku
(If any man has a ghostBourne has a ghosta tiny twisted unscared ghost in a black cloak hopping along the grimy old brick and brownstone streets still left in downtown New York)
W swoim przedstawieniu życia miejskiego John Dos Passos uchwycił istotę nawiedzającego pejzażu miejskiego poprzez metaforę ducha. To widmo reprezentuje resztki przeszłości, utrzymujące się w cieniu centrum Nowego Jorku. Zdjęcia małego, pokręconego ducha w czarnym płaszczu wywołuje poczucie niepokoju, odzwierciedlające szorstkie, historyczne warstwy tętniących życiem ulic, które opowiadają historie o rozpaczy i odporności.
Duch symbolizuje wspomnienia i doświadczenia, które kształtują tożsamość miasta, przypominając nam mieszkańców, którzy przybyli i odeszli. Gdy przeskakuje wzdłuż brudnych ulic, pokazuje kontrast między żywotnością życia a uroczystością historii, ilustrując, w jaki sposób środowisko miejskie jest przeplatane z osobistymi i zbiorowymi narracjami, które trwają w czasie.