W niewielkiej depresji leżał wyciągnął mocny wojownik Sioux, Stark nago, z wyjątkiem siły zamka i mokasyn. Nie mogłem się powstrzymać od poczucia smutku, gdy patrzyłem na niego. Był w odległości kilkuset metrów od swojego domu i rodziny, które próbowaliśmy zniszczyć i próbował się bronić. Dom Slayera znajdował się może tysiąc mil stąd. Za kilka dni wilki i myszołów miałyby swoje szczątki z rozdartymi i rozproszonymi, ponieważ żołnierze nie mieli skłonności do zakopania zmarłego Indianina.
(In a little depression there lay outstretched a stalwart Sioux warrior, stark naked with the exception of a breech clout and moccasins. I could not help feeling a sorrow as I stood gazing upon him. He was within a few hundred yards of his home and family, which we had attempted to destroy and he had tried to defend. The home of the slayer was perhaps a thousand miles away. In a few days the wolves and buzzards would have his remains torn asunder and scattered, for the soldiers had no disposition to bury a dead Indian.)
W „The Earth Earth Petter Cozzens” narrator zastanawia się nad tragicznym losem wojownika Sioux, który leży martwy na polu bitwy. Stark nagi, z wyjątkiem minimalnego ubrania, wojownik jest w niewielkiej odległości od swojego domu i rodziny, której dzielnie starał się chronić przed zniszczeniem. Ta scena wywołuje głęboki smutek, gdy ilustruje wyraźny kontrast między bezpośrednim otoczeniem wojownika a odległym domem jego wroga, podkreślając tragedię konfliktu i straty.
Narracja przekazuje ponurą rzeczywistość, że ciało upadłego wojownika wkrótce zostanie pozostawione elementom, ponieważ żołnierze nie wykazują zamiaru nadania mu właściwego pochówku. Ten brak szacunku dla jego szczątków podkreśla dehumanizację często, przed którymi stoi rdzenni Amerykanie podczas tego brutalnego rozdziału historii. Cozzens' work serves as a powerful reminder of the consequences of war and the personal tragedies that arise from it, shedding light on the often-overlooked suffering of those who defended their lands and loved ones.