W trakcie dobrobytu wyzwaniem dla wierzących jest radzenie sobie z bogactwem w taki sposób, że działa jako błogosławieństwo, a nie przekleństwo.
(In the midst of prosperity, the challenge for believers is to handle wealth in such a way that it acts as a blessing, not a curse.)
W czasach dobrobytu jednostki wiary stają przed kluczowym zadaniem odpowiedzialnego zarządzania bogactwem. Zdolność do starannego radzenia sobie z zasobami finansowymi może przekształcić materialne błogosławieństwa w możliwości dobrego, a nie źródła chciwości lub rozproszenia. Podkreśla to znaczenie sposobu myślenia skoncentrowanego na hojności i zarządzaniu, zapewniając, że bogactwo służy wyższemu celowi.
Randy Alcorn w swojej książce „Money, Dotessions and Eternity” podkreśla, że dobrobyt może być zarówno dobrodziejstwem, jak i ciężarem. Wierzących zachęca się do podejścia do swoich finansów z perspektywy, która priorytetuje wzrost duchowy i korzyści społecznościowe, przypominając im, że prawdziwy sukces polega na wykorzystywaniu ich zasobów do wychwalania Boga i służenia innym.