W tym momencie dotarło do niej, że to, co tak bardzo kochała, kiedy usłyszała muzykę harfy, a potem zaczęła grać w środku burzy, było to sens lub sugestia miejsca, świat bez takich zasad. Miejsce, w którym granice po prostu nie istniały, ale żywe rzeczy poruszały się swobodnie, w nieograniczonej przestrzeni, a jednak nadal były związane ze wszystkim w taki sam sposób, w jaki muzyka harfy otaczała wszystkich ludzi w pokoju muzycznym zeszłej nocy. Strona: 159 - 160
(It dawned on her in that moment that what she had loved so much when she heard the harp's music and then began to play in the midst of the storm was this sense or suggestion of a place, a world without such rules. A place where boundaries simply did not exist, but living things moved freely, in a limitless space, and yet were still connected to everything in much the same way the harp's music enveloped all the people in the music room last night. Page: 159 - 160)
W tym momencie refleksji zdała sobie sprawę, że jej miłość do muzyki harfy wynikała z tęsknoty za inną królestwą - bez ograniczeń. Harmonijne nuty przetransportowały ją do przestrzeni, w której nie miały zastosowania zwykłe limity, umożliwiając nieograniczony ruch i prawdziwy związek między wszystkimi żywymi rzeczami. To poczucie wolności urzekło ją, ponieważ odzwierciedlało sposób, w jaki muzyka otoczyła wszystkich obecnych w pokoju, wspierając głębokie poczucie jedności.
Doświadczenie podkreśliło jej pragnienie świata, w...