Szczególnie trudno jest współczesne ludziom wyobrazić sobie, że nasz współczesny, naukowy wiek może nie być poprawą w okresie produkującym.
(It is especially difficult for modern people to conceive that our modern, scientific age might not be an improvement over the prescientific period.)
W dzisiejszym szybkim świecie naukowym trudno jest sobie wyobrazić, że nasze postępy mogą nie być ogólną poprawą w porównaniu z wcześniejszymi czasami. Ogólne przekonanie polega na tym, że technologia i nauka nieustannie przyczyniły się do lepszej jakości życia i zrozumienia wszechświata. Jednak to założenie pomija złożoność i wyzwania związane z nowoczesnością.
Michael Crichton w swojej książce „Oś czasu” skłania czytelników do ponownego rozważenia pojęcia postępu. Jego perspektywa zachęca do krytycznego badania tego, w jaki sposób współczesne postępy wpływają na nasze życie, wzywając nas do refleksji nad wartością ery producentowej. Ta kontemplacja ujawnia, że każdy okres ma swoje zalety i wady, kwestionując ideę, że nowoczesność odpowiada wyższości.