Jefferson pojawił się swoim wrogom jako amerykańska wersja Candide; Hamilton jako amerykański Machiavelli.
(Jefferson appeared to his enemies as an American version of Candide; Hamilton as an American Machiavelli.)
Thomas Jefferson był postrzegany przez swoich przeciwników jako naiwny optymista, podobny do Candide, postaci stworzonej przez Voltaire, odzwierciedlając jego idealistyczne poglądy na ludzką naturę i zarządzanie. To przedstawienie sugeruje, że wiara Jeffersona w dobroć ludzi i zasady demokratyczne była postrzegana jako zbyt uproszczona i podatna na wyzysk.
Natomiast Aleksander Hamilton był postrzegany jako przebiegły strateg przypominający Machiavelli, sugerując, że jego podejście do polityki było pragmatyczne i często manipulacyjne. Koncentracja Hamiltona na silnym autorytecie centralnym i władzy ekonomicznej scharakteryzowało go jako realistę, chętny do zastosowania obliczonych taktyki, aby osiągnąć swoje cele, przedstawiając wyraźną ideologiczną różnicę między dwiema postaciami założycielskimi.