Życie majora charakteryzuje się przytłaczającym poczuciem przeciętności, które kształtuje jego istnienie. Uosabia koncepcję, że niektóre osoby po prostu rodzą się mierne, podczas gdy inne wpadają w nią lub zmuszają je do nich. W jego przypadku doświadcza wszystkich trzech aspektów mierności, podkreślając daremność i brak osiągnięć w jego życiu.

Pomimo tego, że są otoczeni przez innych, którzy również nie mają wyraźnych cech, major w jakiś sposób udaje się wyróżnić, choć nie w pozytywny sposób. Ludzie, którzy go spotykają, często wychodzą z wrażeniem jego niezwykłej nie do czynienia, podkreślając głębię jego przeciętności i ironii jego postaci w satyrycznej narracji Hellera.