Nic nie oszczędziło jej kpiny za zwilżanie spodni, nawet faktu, że rzuciła się na pomoc delegado.
(Nothing had spared her from being mocked for wetting her pants, not even the fact that she had rushed to the delegado's aid.)
W „Przebitym przez słońce” Laura Esquivel bada tematy podatności i piętna społecznego poprzez doświadczenia postaci wyśmiewanej na osobisty incydent. Pomimo szlachetnego zamiaru pomocy delegadowi, podlega kpinie na zawstydzającą chwilę, podkreślając surowość wyroku społecznego.
Ta sytuacja podkreśla złożoność ludzkich zachowań, w których intencje mogą być przyćmione przez błędy. Służy jako przypomnienie, że współczucie często koliduje z bezlitosną naturą publicznego postrzegania, ilustrując, w jaki sposób nawet najbardziej godne podziwu czynności można spotkać z pogardą.