Najbardziej podobało jej się picie, że nie bycie obecnym, poczucie samooczekiwania, odłączenia, wyzwolenia, ucieczki. Alkohol zaoferował jej doskonałą alternatywę dla bycia sobą bez śmierci.
(What she liked the most about drinking was not being present, that feeling of self-evasion, of disconnection, of liberation, of escape. Alcohol offered her an excellent alternative to being herself without actually dying.)
W „Przebite przez słońce” przez Laury Esquivel, bohater boryka się z jej tożsamością i pragnieniem ucieczki od jej rzeczywistości. Znajduje pocieszenie alkoholu, co pozwala jej odejść od swojego codziennego siebie. Doświadczenie picia zapewnia jej poczucie wyzwolenia i odłączenia od jej problemów. Ta tymczasowa ulga tworzy przestrzeń, w której może uniknąć konfrontacji ze swoim prawdziwym ja.
Dla niej alkohol służy jako potężne narzędzie do samooczekiwania, zapewniając alternatywne istnienie, które czuje się uwalnianie. Jest to złożony związek, w którym akt picia staje się zarówno ucieczką od obciążeń życia, jak i sposobem radzenia sobie z jej wewnętrznymi walkami. To sprzeczne doświadczenie podkreśla jej tęsknotę za wyzwoleniem z ograniczeń rzeczywistości.