W „Przebite przez słońce” przez Laury Esquivel, bohater boryka się z jej tożsamością i pragnieniem ucieczki od jej rzeczywistości. Znajduje pocieszenie alkoholu, co pozwala jej odejść od swojego codziennego siebie. Doświadczenie picia zapewnia jej poczucie wyzwolenia i odłączenia od jej problemów. Ta tymczasowa ulga tworzy przestrzeń, w której może uniknąć konfrontacji ze swoim prawdziwym ja.

Dla niej alkohol służy jako potężne narzędzie do samooczekiwania, zapewniając alternatywne istnienie, które czuje się uwalnianie. Jest to złożony związek, w którym akt picia staje się zarówno ucieczką od obciążeń życia, jak i sposobem radzenia sobie z jej wewnętrznymi walkami. To sprzeczne doświadczenie podkreśla jej tęsknotę za wyzwoleniem z ograniczeń rzeczywistości.