Proszę, nie rozczaruj mnie. Nie jadłem jeszcze śniadania.
(Please don't disillusion me. I haven't had breakfast yet.)
Cytat „Proszę, nie rozczaruj mnie. Nie jadłem jeszcze śniadania.” z „Children of the Mind” Orsona Scotta Carda odzwierciedla pragnienie zachowania poczucia nadziei i niewinności. Sugeruje, że stawianie czoła trudnej rzeczywistości, szczególnie na początku dnia, może być przytłaczające. Wzmianka o tym, że nie zjadłeś jeszcze śniadania, sugeruje potrzebę pożywienia i hartu emocjonalnego przed zmierzeniem się z trudnymi prawdami. Zarzut ten podkreśla znaczenie mentalnego i emocjonalnego przygotowania na nadchodzące wyzwania.
Co więcej, cytat można postrzegać jako metaforę szerszego ludzkiego doświadczenia. Podkreśla napięcie między idealizmem a realizmem, gdzie mówca szuka komfortu i stabilności, zanim zmaga się z rozczarowaniem. Podobnie jak śniadanie służy jako podstawa dnia, utrzymanie wiary i optymizmu może być niezbędne, zanim stawisz czoła wymagającym sytuacjom życiowym. Ostatecznie ta linia oddaje kruchość nadziei w obliczu potencjalnego rozczarowania.
