Wprowadziła krzesło do pokoju i położyła je wzdłuż szczytu jego łóżka. Potem trzymała go za rękę, gdy zasypił. Była tak mała w jej dłoni i czuła się ciepło i sucha. Delikatnie przycisnęła jego rękę, a jego palce odwróciły presję, ale tylko po prostu, jak już prawie spał. Pamiętała, ale niezbyt dobrze, co to znaczy zasnąć, trzymając rękę drugiego; Jak cenne takie doświadczenie, jak szczęśliwi dla tych, dla których został rękawiany przez bogów przyjaźni lub miłości. Myślała, że o tym zapomniała, ale teraz pamiętała.
(She brought a chair into the room and placed it alongside the top of his bed. Then she held his hand as he drifted off to sleep. It was so small in her own hand, and it felt warm and dry. She pressed his hand gently, and his fingers returned the pressure, but only just, as he was almost asleep by then. She remembered, but not very well, what it was to fall asleep holding the hand of another; how precious such an experience, how fortunate those to whom it was vouchsafed by the gods of Friendship, or of Love. She thought she had forgotten that, but now she remembered.)
Na scenie postać przynosi krzesło obok łóżka i delikatnie trzyma rękę kogoś, kto zasypia. Zauważa, jak mała i ciepła jego ręka czuje się w jej ręce, symbolizując delikatne połączenie, które przywraca wspomnienia z wspólnych momentów intymności i wygody. Oddaje ulotny moment bliskości, wykazując znaczenie takich doświadczeń w relacjach międzyludzkich.
Gdy zastanawia się nad aktem trzymania się za ręce, rozpoznaje piękno towarzystwa i emocjonalne ciepło, które przynosi. Chociaż pamięć o takich momentach wydawała się odległa, to obecne doświadczenie ożywia te uczucia, podkreślając wartość miłości i przyjaźni, którą ludzie często przyjmują za pewnik. Jest to przejmujące przypomnienie o wiązaniach, które mogą kształtować i podnieść ludzkie doświadczenie.