W tym fragmencie postać Edme zmaga się z trudnością pożegnania, sentymentem, który wydaje się ciężki i ostateczny. Trudno jej wyrazić swoje uczucia, a zamiast tego zastanawia się nad otoczeniem, w szczególności jej związek z Taiga lub lasem. To ustawienie stanowi komfort i znajomość EDME, co czyni akt rozstania jeszcze trudniejszym.

Winks zapewnia zapewnienie poprzez wprowadzenie koncepcji „Slaan Boladh”, sugerując, że pożegnanie nie musi być trwałe. To zdanie oznacza, że ​​pożegnania można na nowo zdefiniować; Mogą reprezentować przejście, a nie koniec. Dzięki temu dialogowi pojawia się idea ciągłości i nadziei, pomagając Edme poradzić sobie ze swoimi emocjami wokół pożegnania.