Sama szanowała książki i żałowała, że przeczytała więcej. Nigdy nie można było przeczytać wystarczająco dużo. Nigdy.
(She had a great respect for books herself, and she wished that she had read more. One could never read enough. Never.)
W „The Kalahari Typing School for Men” bohater wyraża głębokie uznanie dla literatury i zastanawia się nad jej pragnieniem większego czytania. Przyznaje, że świat książek jest ogromny, co oznacza, że zawsze jest więcej wiedzy i doświadczenia, aby zyskać dzięki czytaniu. Ten sentyment podkreśla trwałą wartość literatury w życiu.
Cytat podkreśla ideę, że nie ma ograniczeń dla czytania, co sugeruje, że prawdziwa mądrość wynika z ciągłego poszukiwania nowych perspektyw i historii. Szacunek postaci dla książek stanowi przypomnienie o znaczeniu poświęcenia czasu na zaangażowanie się w literaturę i oferowane przez niego lekcje.