Nigdy nie dotknęła jej szarość i nędza. Nigdy niczego nie gloryfikowała; a jednak widziała piękno we wszystkim.
(She was never overcome by drabness or squalor. She never glamorized anything; yet she saw the loveliness in everything.)
W „Prairie Fires: The American Dreams of Laura Ingalls Wilder” Caroline Fraser oddaje istotę spojrzenia na życie Laury Ingalls Wilder. Pomimo trudnych realiów biedy i trudnych warunków życia Wilder zachowała wyjątkową umiejętność odnajdywania piękna w swoim otoczeniu. Jej wzroku nie przyćmiła ponurość ani nierafinowane aspekty jej życia; zamiast tego przyjęła prawdziwy urok codziennych doświadczeń.
Ta umiejętność doceniania otaczającego ją świata, bez idealizowania go, ujawnia autentyczny światopogląd Wildera. Rozpoznawała i portretowała złożoność życia, celebrując jego proste radości, pozostając jednocześnie osadzoną w rzeczywistości. Dziedzictwo Wildera odzwierciedla głębokie zrozumienie piękna, pokazując, jak można przyznać się do trudności, a jednocześnie pielęgnować piękno, które istnieje we wszystkich aspektach życia.