Na starych kościach i odchodach i zardzewiałym żelazie, w białym ogniu ciepła, panorama nagich idiotów rozciąga się na horyzont. Całkowita cisza - ich centra mowy są zniszczone - z wyjątkiem trzasku iskry i pęknięcia śpiewu, gdy nakładają elektrody w górę iw dół kręgosłupa. Biały dym płonącego mięsa wisi w nieruchomym powietrzu. Grupa dzieci przywiązała idiotę z słupkiem z drutem kolczastym i zbudowała ogień między jego nogami i stoi z bestialną ciekawością, gdy płomienie liżą jego uda. Jego ciało szarpnie w ogniu agonią owadów.
(Squatting on old bones and excrement and rusty iron, in a white blaze of heat, a panorama of naked idiots stretches to the horizon. Complete silence - their speech centres are destroyed - except for the crackle of sparks and the popping of singed flesh as they apply electrodes up and down the spine. White smoke of burning flesh hangs in the motionless air. A group of children have tied an idiot to a post with barbed wire and built a fire between his legs and stand watching with bestial curiosity as the flames lick his thighs. His flesh jerks in the fire with insect agony.)
Przedstawiona scena jest przerażającą pustką, w której ludzie, określani jako „nagicy idioci”, istnieją w wypaczonej i brutalnej rzeczywistości. Są otoczone pozostałościami rozkładu i przemocy, z głęboką ciszą wskazującą, że ich zdolność do komunikacji została zatarta. Obrazy wywołują poczucie cierpienia, gdy przechodzą okrutne zabiegi elektryczne, z atmosferą wypełnioną obrzydliwymi zapachem płonącego mięsa.
W tym ponurym tableau małe dzieci wykazują mroczny oddział, gdy dręczą jedną z dotkniętych postaci związanych z drutem kolczastym. Płomienie,...