Sylvi żałowała, że nie może wyłupić wyrazu kamiennych oczu Dorogina i zmienić bieg historii. Żałowała, że Fthooma nie pożarł potwór morski.
(Sylvi wished she could gouge out the look in Dorogin's stony eyes, and change the course of history. She wished Fthoom had been eaten by a sea monster.)
Sylvi żywiła głębokie pragnienie zmiany nieustępliwego wyrazu oczu Dorogina i chciała napisać na nowo wydarzenia, które miały miejsce w jej życiu i losach jej ludu. Przygniatał ją ciężar historii, sprawiając, że tęskniła za mocą zmiany przeszłości.
W głębi serca fantazjowała o tym, jak Fthoom został połknięty przez potwora morskiego, wyobrażając sobie, jak takie zrządzenie losu oszczędziłoby jej zamieszania, które po nim nastąpiło. Myśli Sylvi przepełnione były żalem i tęsknotą za inną rzeczywistością, ukazując jej walkę z okolicznościami, które ukształtowały jej życie.
