Fat wyraża ideę, że nasza tożsamość jest kształtowana bardziej przez nasze działania niż nasze myśli. Ta koncepcja pochodzi z Fausta Goethego, gdzie Faust podważa pojęcie początków, twierdząc, że czyny, a nie słowa lub myśli, definiują nas. Ta zmiana perspektywy stanowi podstawę myśli egzystencjalnej, podkreślając, że dzięki naszym wyborom i działaniom tworzymy naszą esencję.

Cytat podkreśla kluczowy dylemat egzystencjalistyczny, sugerując, że zrozumienie naszego istnienia jest zakorzenione w tym, co robimy zamiast tego, w co wierzymy. To przesuwa koncentrację tożsamości z kontemplacji wewnętrznej na manifestację zewnętrzną, ilustrując, że to poprzez namacalne czyny naprawdę rozumiemy siebie i nasze miejsce na świecie.