Wtedy wąchaliśmy deszcz. Było tak silne, że wydawało się, że coś więcej niż tylko zapach. Kiedy wyciągnęliśmy ręce, mogliśmy praktycznie poczuć, że wznosi się z ziemi. Nie wiem, jak osoba mogłaby kiedykolwiek opisać ten zapach.
(That was when we smelled the rain. It was so strong it seemed like more than just a smell. When we stretched out our hands we could practically feel it rising up from the ground. I don't know how a person could ever describe that scent.)
W powieści „The Bean Trees” Barbara Kingsolver, żywe doświadczenie sensoryczne opisano jako narrator przypomina moment, w którym po raz pierwszy rozpoznali zapach deszczu. Ten zapach jest przedstawiany jako potężny i prawie namacalny, przywołując poczucie połączenia z naturą, która wykracza poza zwykły zapach. Sugeruje reakcję emocjonalną, ponieważ aromat niesie ze sobą wiele uczuć i wspomnień.
Opis podkreśla intensywność doświadczenia, co wskazuje, że zapach deszczu tworzy namacalną atmosferę, która zwiększa świadomość postaci na temat ich otoczenia. Odzwierciedla głębię ludzkiego doświadczenia i głęboki wpływ, jaki może mieć natura na swoje uczucia i postrzeganie.