Ogród wciąż spał. Złapałem to niezachwiane. Ogród, który jeszcze nie zaczął myśleć o ludziach. Piękny.
(The garden was still asleep. I caught it unawares. A garden that hasn't yet begun to think about people. Beautiful.)
Cytat odzwierciedla spokojny moment w ogrodzie, który jest nietknięty przez ludzką obecność. Przedstawia ogród jako spokojną przestrzeń, sugerując, że istnieje w stanie niewinności i spokoju, wolna od wpływu ludzi. Ta cisza zwiększa jego piękno, przedstawiając naturę w najczystszej formie.
Obserwacja, że ogród „jeszcze nie zaczął myśleć o ludziach”, oznacza poczucie ponadczasowości i świata działającego niezależnie od ludzkich obaw. Autor, Jean Anouilh, oddaje esencję piękna natury w chwili bezruchu, oferując kontrast między światem przyrody a złożonością wprowadzoną przez interakcję człowieka.