Wszyscy obrzyszasz mnie swoim szczęściem! Z twoim życiem, które musisz kochać za wszelką cenę ... Chcę wszystkiego, od razu, i to całość, albo odmawiam! Nie chcę być skromny, ja i zadowolić się małym kawałkiem, jeśli byłbym bardzo mądry.
(You all disgust me with your happiness! With your life that you have to love at all costs ... I want everything, right away, and it's whole, or I refuse! I don't want to be modest, me, and to settle for a small piece, if I was very wise.)
Cytat wyraża głębokie poczucie frustracji i zazdrości innym, którzy wydają się zadowolić ich życie. Mówca czuje się przytłoczony pragnieniem, aby wszystko było doskonałe i natychmiastowe, odrzucając wszelkie pojęcie kompromisu lub skromności. To oddaje konflikt między tęsknotą o spełnieniu a rzeczywistością, że radość może czasami pochodzić z prostszych rzeczy.
Sentyment podkreśla wewnętrzną walkę, pokazując tęsknotę za kompletnością, a nie akceptując częściowe szczęście. Żartne pragnienie mówcy do istnienia w pełni lub nic ilustruje ludzką tendencję do zmagania się z niezadowoleniem, jednocześnie obserwując życie innych, często prowadząc do poczucia obrzydzenia lub urazy wobec ich pozornej łatwości i radości.