Brzycie mnie, wszyscy, swoim szczęściem! Z twoim życiem, które należy kochać za wszelką cenę. {…} Pluam na twój pomysł na życie! {…} Wszyscy jesteście jak psy, które liżą wszystko, co wąchają! {…} Nie chcę rozumieć. Jestem tu po coś innego niż zrozumienie. Jestem tutaj, aby ci powiedzieć „nie” i umrzeć. Powiedzieć nie i umrzeć.
(You disgust me, all of you, with your happiness! With your life that must be loved at all costs. {…} I spit on your idea of life! {…} You are all like dogs that lick everything they smell! {…} I do not want to understand. I am here for something other than understanding. I am here to tell you no, and to die. To tell you no and to die.)
Cytowany fragment wyraża głęboką pogardę dla konwencjonalnych idei szczęścia i życia przyjętych przez innych. Mówca odczuwa silną odpychanie wobec tych, którzy wydają się bezwarunkowo pielęgnować swoje istnienie, porównując je do bezkrytycznych bestii. To odrzucenie oznacza głębokie wyobcowanie norm społecznych i niechęć do dostosowania lub znalezienia wartości w życiu poświęconym przyjemności i powierzchownej radości.
Ponadto mówca kładzie nacisk na chęć autentyczności w stosunku do każdej próby zrozumienia lub akceptacji wartości głównego nurtu. Ich deklaracja bycia obecnym nie dla zrozumienia, ale na negację głosową podkreśla walkę z presją społeczną. Powtórzenie wyrażenia „powiedzenie ci nie i śmierci” wzmacnia tragiczną determinację, podkreślając przekonanie, że prawdziwe istnienie może leżeć w opozycji do wartości otaczającego ich świata.