Obraz pokazał bezwłose, uciskane stworzenie z głową jak odwrócona gruszka, jego dłonie klaskają z horroru do uszu, jego usta otwierają się w rozległy, bezgłośnie, krzyk. Skręcone fale udręki stworzenia, echa jej płaczu, zalane w otaczające go powietrze; Mężczyzna lub kobieta, niezależnie od tego, stał się zawarty przez własne wycie. Pokrywał uszy na własnym dźwięku. Stworzenie stało na moście i nikt inny nie był obecny; Stwór krzyczał w izolacji. Odetnij - lub pomimo - jego oburzenie.
(The painting showed a hairless, oppressed creature with a head like an inverted pear, its hands clapped in horror to its ears, its mouth open in a vast, soundless scream. Twisted ripples of the creature's torment, echoes of its cry, flooded out into the air surrounding it; the man or woman, whichever it was, had become contained by its own howl. It had covered its ears against its own sound. The creature stood on a bridge and no one else was present; the creature screamed in isolation. Cut off by - or despite - its outcry.)
Obraz przedstawia bezwłosą, udręczoną postać przypominającą odwróconą gruszkę, która jest przytłoczona horrorem, gdy ściska uszy. Usta stworzenia są otwarte w cichym krzyku, symbolizując głęboką udrękę. Otaczając figurę, fale jej wewnętrznego cierpienia manifestują się jako echa, sugerując, że jest uwięziony w własnej rozpaczy, niezdolny do ucieczki od dźwięku, który produkuje.
Stojąc samotnie na moście, izolacja stworzenia jest namacalna; Pomimo desperackich płaczów, znajduje się odcięty od świata zewnętrznego. Ten obraz odzwierciedla głęboką samotność i egzystencjalny strach, podkreślając walkę z samą istotą własnej istoty, tworząc potężne stwierdzenie o naturze cierpienia i izolacji.