Źródłem wszelkiego nieszczęścia są inni ludzie. Gdy tylko nauczysz się myśleć o innych ludziach jako hałaśliwych meblach, tym szybciej będziesz szczęśliwy
(The source of all unhappiness is other people. As soon as you learn tothink of other people as noisy furniture, the sooner you will be happy)
Scott Adams sugeruje, że wiele z naszego nieszczęścia wynika z naszych interakcji z innymi. Przedstawia pomysł, że postrzeganie ludzi jako hałasu w naszym środowisku, podobnie jak obiekty nieożywione, może złagodzić nasze cierpienie i zwiększyć zadowolenie. Ta perspektywa zachęca do oderwania się od ciężaru emocjonalnego, jaką często noszą relacje, umożliwiając spokojniejsze istnienie.
Uważając innych ludzi za rozproszenie, a nie kluczowe elementy naszego szczęścia, możemy zmienić naszą koncentrację i priorytetowo traktować własne uczucia. Ten sposób myślenia może prowadzić do większej osobistej satysfakcji i zmniejszyć frustracje wynikające z konfliktów i oczekiwań interpersonalnych.